Twee weekjes alleen!

Sinds twee weken ben ik hier in mijn eentje aan het rondhobbelen. En na een lastig afscheid op het vliegveld natuurlijk gaat het nu prima. Toch is het natuurlijk anders als je samen de dingen kunt delen. Tot die conclusie is Erik ook gekomen. Het is natuurlijk naast de kristallen voor de rest een beetje saai in Zwitserland. Ik heb hier nog een heleboel gekleurde vogels en ander natuurschoon om mij heen. Heb nu al in totaal 25 verschillende vogelsoorten op mijn voederplank gehad, en soms wel vijf verschillende tegelijk. Het is werkelijk ongelofelijk. Mijn moeder schreef mij een email, dat het wel leek alsof je de vogels hier zo uit de bomen kunt plukken, nou dat is ook eigenlijk zo. Maarja dat doe je niet natuurlijk want dan verstoor je ze! Hihi!

Voordat Erik wegging zijn we nog naar de Vulkaan Poas geweest vlakbij de hoofdstad. Dat was supermooi. Dat blijft toch wel een van de meest indrukwekkende vulkanen hier in Costa Rica.

Verder heb ik weer zelf een keelontstekingkje achter de rug! Net als onze lieve poes Perdue! Nooit geweten dat een kat ook keelonsteking kan krijgen maarja waarom ook niet. Mijn voeten zijn weer helemaal in orde. Ben alweer druk bezig met de paarden. Een paar ritjes gemaakt met Marvin de paardenman. En nu werk ik met een paard van een Amerikaanse vrouw, Amarullo heet hij, hengst van 4 jaar oud. Tis dus wel wat anders dan ik gewend ben. Ook is de rijstijl hier zo anders, zo opgefokt eigenlijk, en zoals jullie allemaal wel weten hou ik daar niet van. Dus ik ben hem nu aan het longeren en kijk wel wanneer ik ga rijden. Het is een heel lief paard, hij is alleen heel anders getraind dan de paarden in Europa. Maargoed, het is leuk om te doen en ik leer zoveel elke dag. Wie weet wat ik hier allemaal weer van oppik. In ieder geval zelfvertrouwen en dat kan iedereen wel gebruiken toch?!

Het weer is hier heel erg veranderd. Heel veel wind en regen helaas en ook zo’n 15 graden net als bij jullie. Maargoed gister ben ik weer even de berg afgeweest en vlakbij het strand en tja daar is het gewoon lekker 30 graden, dus das wel fijn af en toe. Ik heb mijn ‘oom’ naar het ziekenhuis gereden want hij heeft een hernia, en die zijn ze nu aan het behandelen met een elektrotherapie. Maar iedereen zegt dat hij een operatie nodig heeft, zoals vaak bij een hernia toch? Alleen zal dat hier in een privékliniek moeten gebeuren, en dat kost 8000 dollar omdat de ziektekostenverzekering het hier niet vergoed. Zo oneerlijk. Hij moet dus eerst vanalles gaan uitproberen om het geld bij elkaar te krijgen en dan pas kan hij die operatie gaan inplannen. Al die tijd moet hij dus ongelofelijke pijn lijden en ook nog het risico lopen dat het tijdens zijn werk nog erger wordt en wellicht onherstelbaar. Plus het feit dat sinds de aardbeving hier het openbare ziekenhuis waar hij de therapie heeft dus op halve krachten werkt, vandaar de privékliniek! Nou ja om hem te helpen rijd ik hem naar het ziekenhuis in zijn pick-up! We maken er gezellige tochtjes van! Ik heb wat foto’s van het materiaal in het ziekenhuis bijgevoegd!

Verder werd ik gister gebeld door mijn nachttour oom omdat de Margay gesignaleerd was. Die wil ik al vijf jaar zien, het is een katachtige, dus ik gauw snel de bossen in maar helaas nada! Weer misgelopen! Twee mensen hadden hem gezien!

Nog zeven weken paradijs en dan weer naar het paradijs van liefde hihihi!

Dikke kus Roelinka