Terug voor drie maanden!

Drie weken in Costa Rica, nog steeds niet geschreven, hoop meegemaakt. Het begon eigenlijk supergoed met een snelle KLM vlucht naar panama en dus helemaal fris aangekomen in Costa Rica. Daar op het vliegveld stonden Edwin en Jorge op ons te wachten met hun mooie pickup! Het was zo fantastisch om ze weer te zien, en allemaal keken we uit naar de verrassing van die avond. Rond 22.00 kwamen we aan in Monte Verde en Jorge belde zijn broer om te zeggen dat hij een pakket met gereedschap had voor hem die hij nu moest zien! Dus wij verstopt achter de ruggen van Edwin en Jorge sprongen we tevoorschijn! Surprise!!!! Gefeleciteerd met je verjaardag, Edgar! Wat was het eerste wat hij zei: I am going to kill you! Dus missie geslaagd!!!

De volgende dag waren we gezellig de tulpen aan het planten toen er een vriend van mij te paard voorbij kwam. Die wilde ik zeg maar even heel spontaan begroeten, maar zijn paard begroette mij eerst door gezellig met zijn twee hoeven op mijn twee hoeven te gaan staan. Vervolgens een fijne rit in ambulance terug naar de hoofdstad om daar in de kliniek te horen dat ik gelukkig niets gebroken had. Het was zeg maar weer een hele ervaring! Wat mij nog het meest verbaasde is dat de auto´s op de weg niet gelijk aan de kant gingen voor een ambulance met sirenes. Stel je voor als je echt iets levensbedreigends hebt, nou ja goed om ook weer eens een andere kant van Costa Rica te zien! Na een week op bed liggen met heftige koorts en een hele dikke voet, gaat het inmiddels weer supergoed dankzij de verzorging van mijn lief en de familie hier die allemaal deze week eten langs kwamen brengen en liefde, het was zo vertederend. Zelfs kreeg ik van mijn kleine lieve broertje Luis’Jose een serenade op guitar, 12 jaar oud! Wie maakt nog zoiets mee, ik was helemaal onder de indruk!

Na de eerste beetje zonde van tijd week, besloten erik en ik om ook nog maar even een stukje Nicaragua mee te pikken. Ook omdat mijn ticket 96 dagen lang is en ik maar een toeristenvisum voor 90 dagen heb moet ik drie dagen het land uit. Lang getwijfeld of ik het zou doen, maar na meerdere verhalen toch maar besloten om het door te zetten omdat de regels tegenwoordig blijkbaar een stuk strengen zijn geworden en ik heb natuurijk geen zin in problemen als ik straks weer vertrek dat vind ik al een probleem opzich…hihi.

In Nicaragua besloten we maar om het makkelijk te houden vanwege mijn toch nog wat dikke hoeven. Dus naar San Juan del Sur gegaan, dichtbij de grens en erik en ik hadden wel zin in wat playa na al die sneeuw! I kwas er nooit eerder geweest omdat ik nou niet echt het idee had dat het super boeiend was. Nou ja dat was het ook niet maar in ieder geval wel lekker strandje en toch wel veel mooie vogels gezien. Als klap op de vuurpijl zagen we een zeeslang zwart met geel, die was op sterven na dood, maar dankzij erik zwemt hij nu weer vrolijk rond in de grote oceaan! Het grote nadeel daar is dan het één groot Gringo (noordamerikaan) paradijs is en de autenticiteit van Nicaragua behoorlijk verloren is gegaan. Dus ik raad iedereen aan ga naar Granada, Leon, Ometepe, Rio san juan, maar ga vooral niet naar San juan del Sur! Tenzij je makkelijk wilt! En het niet erg vind de hele tijd fucking dit en fucking dat te horen van de gringo´s in de de nabije omgeving!

Na Nicaragua weer terug met de publieke bus naar de grens en weer terug naar Monte Verde. Na de nodige ontmoetingen met verdwaalde toeristen weer heerlijk terug in ons huisje in Monte Verde. Om dat te vieren nam Edgar ons mee naar Bar Amigos, alwaar we tot één uur snachts Cumbia, Bachata, Salsa en Merengue hebben gedanst! Onvoorstelbaar als je die ochtend nog in Nica was, maargoed! We barsten hier van de energie omdat dat hiergewoon zo makkelijk Is met al die mooie dingen en mensen om je heen!

Vervolgens hebben we gister een fijn reisje van vier uurtjes naar Rio Celeste gemaakt. Via het prachtige landschap van Monte Verde, naar Tilaran, lake Arenal, en door naar parque national de Tenorio, ëén van de vulkanen hier. Daar is het wáter zo blauw zo blauw als tja de lucht op een mooie Zomerse dag! Ook hier weer tig vogels gezien en een slang van bijna twee meter in de boom! Fantastisch! De hele dag door de jungle gelopen en zo onwijs genoten. Toen wij gisteravond in ons bedje lagen waren we moe maar zeer zeer voldaan.

Nu weer zien wat deze week ons zal brengen, maar hier weet je zeker dat het mooie ervaringen zullen zijn. We hebben nog nachttours gepland, paardrijden, dagje naar de finca, een groot feest in San luis, naar de Monte Verde reserve! En dan het onvermijdelijke afscheid volgende week van Erik die inmiddels ook liever niet meer terug gaat naar Zwitserland. Ware het niet dat zijn kristalletjes daar op hem wachten! Maar eerst vanmiddag naar de kolibries!