I dont know where I am gonna go when ...

..the volcono blows, where i go i hope there´s rum, no worrie monsoon comes.

New emailadress because of troubles with old one, linkaincostarica@gmail.com.
Eerst even belangrijke mededeling: Ik kan tijdelijk niet meer inloggen op mijn Orange email adres, dus heb ik nu een nieuwe maar heb jullie adressen niet, dus hopelijk willen als jullie me mailen, me mailen op linkaincostarica@gmail.com.

Jep inderdaad een tijdje geleden, waarin ik weer heel veel beleefd heb. En na zo´n lange tijd wordt het lastig om een keuze te maken in wat ik allemaal vertellen wil. Maargoed mijn laatste bericht was in Corcovado, wat ik echt een paradijs vind. Ik plaats daar nu ook eindelijk wat foto´s van. Ik heb daar bijvoorbeeld de paardrijrit van mijn leven gemaakt. Vier uur rijden over het strand, door rivieren, door de jungle en langs watervallen, pretty amazing. Ik was echt alsof in een droom. Verder zijn de eigenaren van het hotel wel mijn vrienden geworden, en ga ik waarschijnlijk in januari en februari bij hun werken als vrijwilliger.(tja want ik blijf waarschijnlijk langer tot eind april moeten jullie me nog missen, hihi) Lijkt me helemaal top. Heerlijk in het paradijs zijn, kletsen met toeristen, en vooral spaans leren! Nog meer, hihi, want het gaat echt onwijs goed. Na ongeveer twee weken daar geweest te zijn, en idd heel veel dieren zoals apen, slangen, tapirs, vogels en nog zoveel meer. Als jullie Rolphs blog gelezen hebben dan weten jullie er meer over. Voor mij was Corcovado een droom van begin tot eind. Na Corcovado ben ik weer terug naar San Jose gegaan, en heb ik weer een heerlijke tijd met Nathy beleefd. Vervolgens ben ik met haar weer naar Monteverde gegaan, waar iedereen weer zo blij was dat ik terug was. Het voelde gewoon echt als thuiskomen na een vakantie van vier weken. Ook al heb ik weer vrienden achtergelaten in Panama en Corcovado, dit voelt wel echt als mijn thuisbasis nu. Heerlijk dus. Ben vijf dagen gebleven en vervolgens door te reizen naar La Fortuna, Arenal, waar Polle, de reisbegeleider mij uitgenodigd had voor zijn verjaardagsfeestje, dus daar ben ik naartoe gegaan. En ben vervolgens gezellig nog anderhalve week gebleven. We zijn naar een geweldige finca van gringo Charlie geweest, en hebben daar heerlijk naar de vulkaan zitten kijken. Hij woonde daar met zijn vriendin uit Nicaragua. Lekker cliché, hij 54 zij 26, maar ze kwamen echt supergelukkig over, dus zo zie je maar weer, leeftijd, tja. Het was wel grappig om even in Gringoland te zijn. De buren van Polle zijn namelijk ook allemaal gringo´s zo´n beetje. Op nummer 1 hebben we Uncle Mario, een Costa Ricaan, op nummer 2 woont Uncle Patrick, hij is heel erg ziek en heeft niet zo lang meer te leven, dus heeft hij het maar op een zuipen gezet. Wat echt onwijs zonde is want het is een onwijs intressante man. Op nummer 3 woont Uncle Joe, hij is echt super. Hij is 67 en echt heel grappig. Hij zingt de hele dag, kookt de hele tijd voor Polle, en zorgt eigenlijk voor iedereen. Hij zei wel eens ´One day I am gonna make somebody a good wife!´. Heel grappig. Plus dat hij ook een liedje de heel tjid zong over de vulkaan. Bij de video´s kun je hem bekijken, en even lachen om mijn Uncle Joe! Op nummer 4 woont een dokter, Pablo, leuke jongen! En op nummer 5 woont Polle, de reisbegeleider in hart en nieren! Ik mocht dus de hele tijd bij Polle logeren, wat natuurlijk supergezellig was, en zo proefde ik een beetje van het lokale sfeertje onder de gringo´s in Fortuna. Uncle Patrick speelde gitaar, en dus ging ik mijn Jewel liedje zingen, en I will survive en nog veel meer, iedereen luisterde en ik kreeg weer zoveel complimenten op mijn stem, wat echt onwijs leuk was. Dus zouden we naar een karaoke bar gaan. Voordat ik dit gedaan heb, ben ik eerst nog even ziek geweest (alweer een griepje), zijn we wezen hiken, sightseeën en nou een heleboel meer. Uiteindelijk mijn laatste avond dus naar de karaokebar. Wat echt onwijs gaaf was, ik zal de tequilas die ik voor elk liedje wat ik zong kreeg niet snel vergeten, ahum. Twas lang geleden dat ik zoveel gedronken had, maar het was superleuk, heel wat gave mensen ontmoet en ook samen gezongen. De volgende dag ben ik na wat troubles met de reservering met de jeep-boat-jeep weer terug gegaan naar Monteverder. In de jeep een leuke kerel, Andrew, ontmoet uit Califonia, en daar ben ik het hele weekend mee op getrokken. Gezellig uit eten geweest, gehiked op zondag, naar de melkfabriek geweest, en daarna heb ik hem een tour in de vlindertuin gegeven, hmm mijn tour was behoorlijk roestig, hihi. Daarna zijn we wezen lunchen met Edgar en Sara en ook dat was weer supertof. Toen hebben we een rit gemaakt naar een busstation anderhalf uur verderop omdat Sara naar de hoofdstad moest, maar er gaan geen bussen omdat heel Monteverde te kampen heeft met enorme wateroverlast. Het huis stond een week geleden helemaal blank, en overal komen en landverschuivingen voor. Hele stukken bos die naar beneden komen en dus de wegen blokkeren. Vorige week is er een man op een motor overleden omdat hij een lantaarnpaal op zijn kop kreeg door de verschuiving. Ben bij de plek geweest en het was idd indrukwekkend. Toen Sara velig en wel in de bus zat, gingen Edgar en ik weer terug naar Monteverde. Alwaar we getrakteerd werden op de meest waanzinnige zonsondergang, echt onwijs mooi. Maandagochtend heb ik met Andrew en Edgar de koffietour op zijn Finca gedaan, wat wederom superintressant was. Zo leer je steeds meer te weten te komen over een land, en vooral over mijn familie hier. Ook Andrew was zeer geintresseerd, hij wil een Koffieroasting bedrijfje opzetten in Califonia, dus dit was heel speciaal voor hem. Zijn eerste koffieboon gegeten van de struik, ik was blij dat ik zo´n leuke familie heeft die dit allemaal kan en wil laten zien. Nou ja, toen Andrew op de bus gezet want die gaat vandaag weer naar de states. En sta ik daar in het centrum Santa Elana, kom ik gewoon weer een bekende uit Utrecht tegen. Niet normaal gewoon zo klein die wereld is. Tja zo zie je maar Costa Rica is ver, maar zo ver nou ook weer niet....
Nu ben ik mijn plannen voor de komende tijd aan het regelen, en waarschijnlijk ben ik voor het einde van de maand in Nicaragua, om vervolgens mijn weg naar Mexico te vervolgen. Hoe lang dat gaat duren, en hoe snel ik weer terug ben ik Costa Rica weet ik nog niet, I go with the Flow, en zie wel waar ik beland. Wel weet ik dat ik dus langer blijf, en voor mijn vertrek naar NL weer terug ben in Costa Rica, die land heeft mijn hart volledig gestolen, en ik raad dan ook iedereen aan die geintresseerd is in Latijns Amerika om zeker ook even Costa Rica aan te doen. Ben benieuwd naar de andere landen, wat ik daar weer allemaal ga beleven. Ik probeer jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden, ook al duurt het soms even wat langer...
En dan nu eindelijk ook wat foto´s van corcovado, dus genieten maar!
Ik doe binnenkort nog wat fotos erop van mijn grote avontuur vanmiddag, ziplining!